Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

NOYMERO 387


είχα κάποτε μια αγάπη... τώρα έχω μόνο τον τρόπο να μαζεύω μέσα μου αγάπη για όσα κάνω. σαν έναν σάκο που τον γεμίζεις με κάτι χωρίς να ξέρεις τον λόγο ακριβώς. ίσως απο συνήθεια ίσως για να δω που θα την δώσω ...
αγάπη... σαν χάντρες χρυσές που τις κρατάς και δεν ξέρεις τι να τις κάνεις είναι. που σου βγαίνει ένα περίεργο αποτέλεσμα και δεν ξέρεις που και πως να το ταιριάξεις.
Μπορεί όμως να βρείς και ένα σώμα που να σου πάρει όση αγάπη μάζεψες και να την πολλαπλασιάσει. Σαν χάντρες στο σχοινί. σαν σώμα που σε κάνει να χορεύεις μόνο με την μελωδία της ανάσας του. 
έχεις αγάπη μέσα σου για ότι κάνεις το ξέρω γιατι το νιώθω κάθε στιγμή. σε κάθε σήκωμα του κορμιού μου απο τα χέρα σου, σε κάθε στροφή που με πάει ένα βήμα παρακάτω, σε κάθε φιγούρα που γίνεται κίνηση μου. εισαι εκεί να με αγαπάς.
μέχρι που την φόρεσα πάνω μου αυτήν την αγάπη για να νιώθω ότι είναι αληθινή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

σχεδιάζω πάνω στο χαρτί και σου μιλάει... εσύ τι θα του πεις;